تحقیقات جدید نشان می دهند افراد مبتلا به دیابت و آرتروز زانو (KOA) در مقایسه با افرادی که فقط به دیابت مبتلا هستند، درد بیشتری را تجربه می کنند. این مطالعه که در فوریه 2020 در Arthritis Care & Research منتشر شد، نشان داد که افزایش درد حتی پس از کنترل وضعیت چاقی ، جنس و شدت بیماری نیز وجود دارد.
جوشوا اف بیکر ، استادیار پزشکی و روماتولوژیست در پن مدیسین فیلادلفیا می گوید ، این یافته جالبی است زیرا ما تمایل داریم در مورد آرتروز به عنوان یک مشکل مکانیکی فکر کنیم. "ما می دانیم که وزن واقعاً در ایجاد آرتروز مهم است و" ساییدگی "می تواند به دلیل این اضافه وزن بیشتر باشد ، اما ممکن است تغییرات متابولیکی مربوط به چاقی نیز وجود داشته باشد که بر آرتروز تأثیر بگذارد. منطقی است که فکر کنیم دیابت و سایر مشکلات متابولیکی ممکن است آرتروز شما را بدتر کرده و علائم بیشتری را در شما ایجاد کنند. "
تعداد افراد مبتلا به دیابت نوع 2 همچنان رو به افزایش است. طبق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ، تخمین زده شده است که بیش از 34 میلیون نفر از افراد 18 سال به بالا دیابت دارند. آرتروز زانو نیز در حال افزایش است ، همانطور که در مطالعه منتشر شده در اوت 2017 در مجله PNAS نشان داده شده است ، شیوع آرتروز زانو از سال 1940 بیش از دو برابر افزایش یافته است و از 6 به 16 درصد رسیده است. برآوردهای فعلی نشان می دهد که تقریباً 20 درصد از افراد بالای 45 سال در ایالات متحده دچار آرتروز زانو دارند.
اگرچه هر دوی این بیماری ها ریسک فاکتورهای اصلی یکسانی مانند داشتن شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر از سالم و مسن تر بودن دارند ، اما تحقیقات منتشر شده در Diabetes Care نشان می دهد که داشتن دیابت نوع 2 خطر ابتلا به آرتروز شدید را مستقل از هر یک از دو مورد ذکر شده ، افزاش می دهد.
حتما مطالعه کنید : درمان صدا دادن زانو را جدی بگیرید !
دیابت: یک عامل خطر مستقل برای درد آرتروز زانو
محققان داده های 2481 بیمار را که قبلاً در طرح ابتلا به آرتروز ثبت نام کرده بودند ، تجزیه و تحلیل کردند ، یک مطالعه تحقیقاتی ملی با حمایت مالی موسسه ملی بهداشت. شرکت کنندگان بین 45 تا 79 سال سن داشتند و 202 نفر از آنها (8 درصد) دیابت داشتند.
افراد به روش های زیر ارزیابی شدند:
- درد زانو با استفاده از نمره آسیب زانو و آرتروز (KOOS) و مقیاس رتبه بندی عددی (NRS) تعیین شد.
- وضعیت جسمانی توسط فرم کوتاه پزشکی ارزیابی شد که سلامت کلی و کیفیت زندگی را ارزیابی می کند.
- سلامت روان با مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک ارزیابی شد.
یافته ها حتی هنگام کنترل BMI ، جنس ، سن و شدت بیماری که با توجه به شدت رادیوگرافی تعیین می شود ، ثابت بودند. آرتروز زانو اغلب توسط رادیوگرافی با استفاده از سیستم Kellgren و Lawrence اندازه گیری می شود ، که با اندازه گیری فضای بین مفاصل و همچنین وجود استئوفیت ها ، یک بیرون زدگی استخوانی که با تخریب غضروف در مفاصل همراه است ، شدت بیماری را طبقه بندی می کند.
دیابت یک عامل خطرناک برای افزایش درد مفاصل است
آنت ایتنر ، پروفسور، نویسنده اصلی و محقق دانشگاه فردریش شیلر در آلمان ، در یک ایمیل نوشت: "یافته های ما نتایج را در یک گروه بزرگتر تأیید می کند که در مطالعات قبلی در گروه های بیمار کوچکتر نشان داده شده است." "اگرچه شواهد زیادی در مورد نقش عوامل متابولیکی در ایجاد آرتروز وجود دارد ، اما اهمیت نسبی آن هنوز مورد بحث است. اطلاعات ما نشان می دهد که دیابت یک عامل خطر مستقل برای افزایش درد مفاصل است. "
بیکر می گوید محدودیت اصلی این یافته ها این است که براساس داده های مشاهده ای است. در یک مطالعه مشاهده ای ، محققان تأثیر فاکتور خطر را بدون تغییر یا کنترل رفتار، فقط "مشاهده" می کنند. افراد در این مطالعات می توانند خصوصیات یا عاداتی داشته باشند که ممکن است نتایج را تحت تأثیر قرار دهند. محققان سعی می کنند آنها را شناسایی کرده و مطالعه را بر آن اساس تنظیم کنند ، اما همیشه موارد ناشناخته زیادی وجود دارند.
حتما مطالعه کنید: تاثیرات و عوارض بی تحرکی بر مفصل زانو
"هنگامی که شما به داده های مشاهده ای نگاه می کنید ، استنباط روابط بسیار دشوار است. در اینجا هم بین دیابت و علائم آرتروز رابطه وجود دارد ، اما ما برای درک واقعی رابطه موارد به قدر کفایت نمی دانیم ". وی گفت: "ما واقعاً از همه تفاوت های بین افراد دیابتی و غیر دیابتی آگاه نیستیم. علاوه بر این که وزن آنها متفاوت است، ممکن است از جهات مختلف نیز متفاوت باشند.
بیکر می گوید ، نمونه هایی از این تفاوت ها می تواند چگونگی توزیع چربی در هر فرد یا داشتن سایر بیماری های پزشکی باشد. وی می افزاید: "این عوامل می توانند بر نتایج مطالعه تأثیر بگذارند."
چگونه دیابت می تواند باعث درد شدید در آرتروز زانو شود؟
دکتر ایتنر می گوید ، این احتمال وجود دارد که به دلیل افزایش فرآیندهای التهابی در مفصل بیماران دیابتی ، افراد مبتلا به دیابت ملیتوس (نوع 2) در مقایسه با بیماران غیر دیابتی از درد زانوی بیشتری در مراحل یکسان آرتروز رنج ببرند. نویسندگان همچنین اظهار داشتند که افزایش درد می تواند محصولی از نوروپاتی دیابتی باشد که نوعی آسیب عصبی است که می تواند برای افراد دیابتی ایجاد شود.
بیکر می گوید: "التهاب یا نوروپاتی ناشی از دیابت می تواند عامل افزایش درد باشد ، اما در حال حاضر شواهد کافی برای اثبات هیچ یک از این نظریه ها وجود ندارد." "مشخص است که افراد مبتلا به دیابت و چاقی متابولیکی التهاب سیستمیک بیشتری دارند. به نظر می رسد که این التهاب ممکن است افراد را به آرتروز شدیدتر مستعد کند و حتی می تواند در التهاب مفصل در نتیجه آرتروز نقش داشته باشد. " وی می افزاید: "از لحاظ تئوریك این عوامل می توانند علائم شما را بدتر كنند ، گرچه این رابطه كاملاً مشخص نیست و اثبات آن بسیار دشوار است."
بیکر می گوید ، احتمال دیگر این است که دیابت ممکن است بر اعصاب تأثیر بگذارد. "بسیار واضح است که دیابت باعث نوروپاتی می شود، بنابراین اینکه دیابت بر چگونگی تجربه درد آرتروز زانو در افراد دیابتی تأثیر دارد می تواند ممکن باشد، گرچه اطلاعات خاصی برای حمایت از این فرضیه وجود ندارد. "
بیکر می گوید ، برای اثبات اینکه هر یک از این مکانیسم ها دلیل وجود علائم آرتروز بیشتر در افراد دیابتی است ، تحقیقات بیشتری لازم است. وی گفت: "ما به مطالعات بیشتری احتیاج داریم كه واقعاً بفهمیم چگونه قسمت متابولیكی دیابت یا خود دیابت ممكن است منجر به تغییر در مفصل و اعصاب شود كه به درد یا سایر علائم آرتروز منجر شود."
"در حال حاضر تحقیقات زیادی در مورد تلاش برای درک رابطه بین چاقی متابولیک و التهاب و آرتروز وجود دارد. من فکر می کنم ما در حال فهم این هستیم که آرتروز احتمالاً ترکیبی از مشکلات مکانیکی در شرایط التهابی است. " اگر این درست باشد ، احتمالاً شدت آرتروز فرد به پیامدهای متابولیک چاقی مربوط است.
بیکر می گوید ، نتایج نشان می دهد که می توانیم انتظار داشته باشیم افراد دیابتی علائم بیشتری از آرتروز خود داشته باشند. وی می گوید: "این مطالعه ممکن است پیامدهای بهداشتی عمومی با خود به همراه داشته باشد ، اما چگونگی مدیریت آرتروز را تغییر نمی دهد."
این نتایج نشان می دهد که هنگام صحبت در مورد علائم آرتروز فقط اضافه وزن مهم نیست، بیکر می گوید. "مردم می توانند بر روی وزن تمرکز کنند و پیشرفت خود را از روی ترازو بررسی کنند اما این نتایج نشان می دهد که شاید ما باید بیشتر روی چاقی متابولیک تمرکز کنیم. "
"افراد می توانند با رفتارهای سالم ، اقدامات مثبتی را جهت بهبود متابولیک خود انجام دهند و حتی اگر شاهد کاهش وزن زیادی نیستند نیز باید این کار را ادامه دهند. این رفتارها شامل مصرف یک رژیم غذایی سالم ، قند فرآوری شده کمتر و ورزش بیشتر است. ”
منبع محتوا : everydayhealth